Leesautobiografie

Mijn liefde voor lezen gaat ver terug. Al sinds ik mij kan herinneren hoorde ik al verhalen, en zodra ik eenmaal was begonnen met lezen, kon ik niet meer stoppen. Eerst werden er vooral heel veel verhalen aan mij voorgelezen, maar mijn ouders waren ook heel goed in het vertellen van zelfverzonnen verhalen. Twee van mijn grote interesses zijn reizen en geschiedenis, en achteraf denk ik dat dat best wel eens zou kunnen komen door een paar boeken bij ons thuis. Namelijk de boeken ‘Overal en ergens’, ‘In een land hier ver vandaan’ en ‘Lang geleden’ van Arend van Dam en Alex Wolf. Ik weet nog dat ik wegdroomde bij de plaatjes en verhalen, en me voorstelde dat ik zelf op die plekken was, waar ik over las. Nadat eenmaal mijn liefde voor verhalen met een historische of buitenlandse setting was aangewakkerd, verslond ik in een nog sneller tempo boeken. Boeken zoals ‘Kruistocht in spijkerbroek’ en ‘Pinkeltje’ zijn boeken die ik compleet stukgelezen heb. Wat ik verder nog weet was dat we thuis altijd een kast vol met boeken hadden. Kinderboeken, Donald Duckjes maar ook volwassenenboeken waar ik vaak enthousiast aan begon, maar vaak afhaakte omdat ik nog te jong was om alles te begrijpen. Maar niet alleen thuis hadden we veel boeken, ook mijn opa en oma hadden een hoop kinderboeken, veelal een beetje gedateerd, maar nog steeds erg aantrekkelijk voor mij als kind. Zo weet ik nog dat ik ‘De negerhut van oom Tom’ las, wat op mij als jong kind nogal een indruk maakte, omdat ik nog geen flauw idee van het concept racisme had. Kort hierna, ik denk dat ik een jaar of tien was, begon ik met het lezen van kranten, hoewel lezen vooral plaatjes kijken was in het begin. Vanaf een jaar of twaalf begon ik voorzichtig met het lezen van Engelstalige (kinder)boeken, omdat ik graag TTO wilde doen, en ook interesse had in de wereld buiten de Nederlandstalige en vertaalde boeken. Aan het begin van de middelbare school las ik ook nog veel boeken, zowel Nederlandse als Engelse boeken, maar naarmate de tijd vorderde, merkte ik dat ik steeds minder boeken begon te lezen, en er steeds minder plezier in kreeg. Dit kwam grotendeels omdat ik zowel minder tijd had, alsook omdat ik er een hekel aan had (en heb) om gedwongen te moeten lezen. Tegenwoordig lees ik fictie vooral in de vakantie, wanneer ik er de tijd en rust voor heb. Wel probeer ik dagelijks de krant te lezen, heb ik een aantal jaar een abonnement op National Geographic gehad en lees ik zo af en toe nog wel eens een non-fictie boek. Hoewel ik dus wel een stuk minder ben gaan lezen, vind ik het af en toe nog steeds erg leuk om te doen, zolang het niet gedwongen is en ik de tijd heb om het op mijn gemak te lezen.